Badanie wykrywa obecność przeciwciał IgM specyficznych dla Bartonella henselae - Gram-ujemnej bakterii, wywołującej chorobę kociego pazura.

Do zakażenia dochodzi na skutek zadrapania lub pogryzienia przez kota, szczególnie młodego, lub przez ukąszenie przez pchłę kocią (ewentualnie wtarcia w skórę wydalin zakażonych pcheł). Chorują najczęściej dzieci lub młodzi dorośli, a szczyt zachorowań notowany jest zimą. W miejscu wniknięcia patogenu na skórze powstaje grudka lub pęcherzyk, pojawia się także odczyn węzłowy w okolicy zmiany pierwotnej (powiększenie węzłów chłonnych, czasem ich zropienie i powstanie przetok). Zmianom tym mogą towarzyszyć objawy ogólne (gorączka, złe samopoczucie, bóle mięsniowo-stawowe, dreszcze). Atypowy przebieg (około 11% wszystkich przypadków choroby) może obejmować zarniniakowate zapalenie spojówek, zmiany zapalne w oczodołach, zapalenie migdałków podniebiennych i trzewną chorobę ziarniniakową. Bardzo rzadkimi objawami są zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie tętnic mózgowych i zapalenie płuc. Opisywano również stany zapalne gałki ocznej spowodowane przez ten gatunek bartonelli. Uważa się, że choroba kociego pazura jest najczęstszą przyczyną przewlekłej limfadenopatii nienowotworowej u dzieci i młodych dorosłych.

B. henselae przenoszona jest również przez zakażone kleszcze, dlatego zaliczana jest do chorób odkleszczowych, mogących współistnieć z boreliozą - chorobą z Lyme.

* krew żylna, surowica